Aún menos de ti

obrazy nowych światów

i zapach z tych podróży
oczy znów swoje mrużysz
rozchylasz dłonie kwiatów

nocy czerwienisz smaki

przytulam twe westchnienia
pamiętam ich bezbrzmienie
ulatujące ptaki

świat się obrócił w osi 

malachit stopił białość 
poczułem że za mało
nie śmiem o więcej prosić