Cząstki elementarne

tygodniami zakamarki
eksploruję szukam siebie
obserwuję wonne kwarki
w horyzoncie zdarzeń grzebię

tu zanikam tam ożywam
w dysonansie struny drżeniu
foton w ciemnej szafie skrywam
gaśnie w wolnym nieistnieniu

na orbicie kwantów marzeń
zdarzeń i pól wektorowych
zmian energii moich wrażeń
siedemnastowymiarowych

błądzę w zakazanym paśmie
uwięziony w swym umyśle
wzbudzę siebie zanim zgaśniesz
zanim pierwszy gluon wyślesz

i energię w cząstki zmienię
wiązać będę zamiast zrywać
całość swiatłem rozpromienię
w nowym będzie można bywać